طبیعت در شعر کودک و نوجوان

جالب­ ترین و گسترده­ ترین پدیده ­ای که هر روز در برابر ما ظاهر می­شود، «طبیعت» است. از کودکی ما با طبیعت آشنا شده­ ایم و در متن زندگی ما بوده و هست. شاید بتوان گفت، طبیعت و مظاهر آن یکی از پربسامدترین موضوعاتی است که در شعر شاعران وجود دارد. حضور طبیعت در شعر کودک و نوجوان بسیار فراوان است. طبیعت و جلوه­ های آن، از دیرباز مورد توجه شاعران بوده و در شعر کودک و نوجوان، نقش مهمی دارد. به تعبیر ژاک شارپانترو «هنوز هم جلوه­ های گوناگون طبیعت، موضوع اصلی اشعار است و هنوز هم وقتی از خوانندگان مجلات می ­پرسم از چه چیز شعر بیش­تر خوشتان می ­آید، اغلب می­ گویند، از توصیف جالبی که از طبیعت می­ کنند.»(شارپانترو،1372: 204)

ارتباط عمیق و تناسب زیادی بین خصلت ­ها و ویژگی­ های روحی – روانی کودک با طبیعت وجود دارد. ژان پیاژه بر این اعتقاد است که از منظر کودکان مرزی میان جان ­دار و بی ­جان وجود ندارد. کودکان همه چیز را جان ­دار می­ دانند و به زندگی و محیط پیرامونشان این­ گونه نگاه می ­کنند. بیش­ تر سروده ­هایی که درباره­ ی طبیعت است، دارای جان بخشی است. حضور زنده­ ی تمامی موجودات در طبیعت در شعر کودک و نوجوان موج می ­زند.